NEREDEN,  NEREYE

“Hay”dan gelip “Hû”ya giderdik…

“Hû Hû” diye seslenirdik komşumuza...

“Eyvallah” dilimizin pelesengi idi…

“Hay ,Hay” Efendim, diye kabul ederdik, istekleri teklifleri…

“Allah, Allah, Allah, Allah ” diyerek şehadete koşardık, Tuna boylarında…

“Allah-Allah”, “Subhanallah”, “Allahu Ekber “  idi hayretlerimiz. Şimdilerdeki gibi “Vaaaauuv” diye yada “oha” diye gayri müslim  kırması çığlıklar atmazdık.

“Tövbe estağfurullah”, “Fesuphanallah” zikri anlatırdı, sinirlendiğimizde, kızgınlığımızı, öfkemizi.

Hatırladık  değil mi?

“Aman Allah’ım” derdik, “oh my god” girmeden dilimize …

“Salavat” anlatırdı bazen yanlış bir iş yapıldığını…

“Neuzibillah” çekmek idi istemediğimiz bir şey görünce  zikrimiz…

“Bismillah ”ile başlarlardı her hayrın başı .

“Hay Allah” iyiliğimizi vermeye devam edeydi …

“Allah Allah İllallah, Muhammed’in Rasulullah” sonrası derdik, alkışlarla yiğitlere “maşallah” demezmiydik.

“Ya sabır” öfkemizin ilacı idi ….

“Hasbünallâhü ve ni’mel-vekîl!” diyerek Allah’ı “vekil” ederdik çaresiz kalınca…

Muhteşem değil mi?

“Ya Şafi” dokunurdu yaramıza merhemden, ilaçtan öncel …

“İnnâ Lillah” ayeti teselli ederdi geride kalanları…

“Hak’ka yürürdük” eskiden ölmezdik biz …

Hûû-Hûû, “Bu da geçer ya Huu”, “Vazgeç ya Huu”, “Hoş gör ya Huu” hatları süslerdi  dergahların, Tekke ve Zaviyelerin iş yerlerimizin duvarlarını.

Psikiyatrik ilaçlar dünyamıza girmeden…

Gerçeği  arardık. Arardık ve bulurduk. Hatırlayınız,  Afyon Türbe  (Mevlevi)  Camiindeki yazıyı. “Arayanlar bulur, bulanlar  arayanlardır.”

Velhasıl kelam   dostlar, “Eskiden  her an, yaşarken zikrederdik, şimdi zikrederken bile o hali yaşamıyoruz”…

İhlas  yok,  samimiyet,  güven yok.

Maalesef, malesef, malesef...

Düşünün şöyle bir,  hatırlayınız  çocukluğumuzu!

Çocuk oyunlarımız da bile zikir ve dua vardı. "Ala dana, ala,dana. Kurban olayım Yaratana'' demezmiydik..."

Elbette derdik.

Kültür giderse toplum da gider...Millilik giderse millet gider...

Öğle  değil mi?

O güzel hallerimize, yaşantımıza tekrar dönmemiz, yaşamamız  temennisi, duası ile...

Hoşca  kalınız,  hoşca okuyunuz, efendim.

Şahanoğlu-AHMET